Denk je aan de Citroën Ami, dan verschilt het per persoon waarschijnlijk hoe je hem voor je ziet. Jongere autoliefhebbers denken mogelijk aan de nieuwe stads-EV met die naam, al zullen de meesten nog gewoon de oer-Ami voor de geest halen. Die was er in verschillende vormen. Zo begon het met de Ami 6 met als Berline een zeer bijzonder naar binnen toe lopende achterruit. Er was ook een Break van de Ami 6. De Ami 8 volgde eind jaren 60 de Ami 6 op en vooral de sedan kreeg daarbij een heel ander voorkomen. Eind 2021 zagen we de Ami 8 Break, nu is het de beurt aan de genoemde sedan, die officieel eigenlijk meer een fastback-achtige is.
Deze door AutoWeek-forumlid Johan82 gespotte rode rakker komt uit hetzelfde jaar als zijn eerder behandelde Break-broertje en staat er ook al keurig bij. Ami’s zijn liefhebbersauto’s pur sang, dus een verwaarloosd exemplaar zul je niet snel meer treffen. Het rijden in een Ami vergt wel een sterke mate van liefhebberij, want nieuw was een Ami al wat archaïsch en nu al helemaal. Het gaat wel, zoals het een Citroën uit die tijd betaamt, comfortabel. De vering is formidabel. De 602 cc boxermotor gooit er alleen niet bepaald pit tegenaan. Maar ach, daar gaat het tegenwoordig al helemaal niet meer om als je een klassieke Ami rijdt.
De Citroën Ami is en blijft een prachtig voorbeeld van het grote contrast in de Citroën-showroom van de jaren 60 en jaren 70. Aan de ene kant stond de nog altijd indrukwekkende DS (later de CX), daar kwam de nog specialere SM nog een tijdje naast en ook de behoorlijk moderne GS, terwijl je aan de andere kant de 2CV en de Ami trof als modellen voor de ‘gewonere man’. En wat dacht je van de extravagante Méhari? De Ami had, zoals je ook bij dit exemplaar ziet, zelfs nog een uitsparing in zijn neus voor een zwengelstart, al kon je ook gewoon met een sleutel starten. Zeker in 1975, het jaar dat deze van de band liep, was de eenvoudige en op leeftijd geraakte Ami bovenal een auto die je kocht vanwege het kostenplaatje. Dat scheelde nogal ten opzichte van grote broer GS en je had er voor relatief niet al te veel geld meer auto aan dan aan de 2CV. Wij zijn hoe dan ook blij dat iemand dit exemplaar ooit kocht en zeker dat de eigenaren erna de klassieker overduidelijk liefde hebben gegeven. Wat een leuke verschijning nog, bon voyage!
