De Rover SD1, de Auto van het Jaar 1977, kreeg van Rover de schone taak om de toen al stokoude Rover P6 te doen vergeten. En dat lukte. De auto zag er totaal anders en voor die tijd ronduit modern uit; iets wat je er anno 2023 nog steeds aan af kunt zien, zelfs als het een geheel in het bruin uitgevoerde auto is. Het rechtlijnige ontwerp en de vrij gestroomlijnde algehele vorm had ook tien jaar later nog geïntroduceerd kunnen worden. Zonder meer is dat een van de redenen waarom de SD1 zo’n tien jaar op de markt bleef.
Dat lukte mede door een tussentijdse facelift in 1982, die de auto klaarstoomde voor de laatste vier à vijf jaar van zijn leven. Bij die facelift kreeg de Rover onder meer een andere bumperpartij, waarvan zowel de voor- als achterbumper om de hoeken van de carrosserie liepen. Het exemplaar dat sinds kort te koop staat in het AutoWeek-occasionaanbod heeft die bumpers niet en is er dan ook een van vóór de facelift. Hij stamt uit 1979.
De wielen van de Vitesse-uitvoering, de sportieve met V8. Mogelijk waren ze ook als accessoire beschikbaar.
Zes cilinders, drie versnellingen
Des te bijzonderder dat de auto tot op heden nog maar twee eigenaren had, waarvan de eerste ‘m tot 2021 in bezit hield, en de tweede ‘m flink onder handen nam. Volgens de adverteerder – een autobedrijf in Zeeland – is er van alles aan vervangen, waaronder het onderblok. Dat zit overigens gekoppeld aan een drietraps automaat, die de maximaal 131 pk’s van de 2,6-liter grote zes-in-lijn naar de achterwielen stuurt. Het is niet de meest geliefde aandrijflijn die Rover in de SD1 leverde (dat was die met de 3,5-liter V8), maar de verdere uitstraling van de auto maakt een hoop goed.
De bruine kleur, het bruine interieur, de cross spoke alloys en de verder originele uitstraling brengen je terug in de tijd, terwijl dat – wederom volgens de adverteerder – niet gepaard gaat met een algehele staat die zou passen bij een (Britse) auto van deze leeftijd. De SD1 zou wat ‘patina’ hebben, maar geen roest, en de lijst met vervangen onderdelen liegt er niet om. De vraagprijs van een kleine €8.000 lijkt ons dan ook alleszins redelijk, ook al is de aandrijflijn niet de geprefereerde. De vraag is: wie haalt deze Rover op en brengt ‘m in goede gezondheid naar z’n 50e verjaardag (en daar voorbij)?
Onder de kap van de SD1 ziet het er over het algemeen netjes uit.
