Vorige week stonden we nog stil bij een heuse Simca 1501 en twee weken geleden schotelden we je een Simca Horizon voor in Liefhebber Gezocht. Die laatste ontstond onder bewind van Chrysler Europe en werd uiteindelijk, na de verkoop van die tak aan PSA, jarenlang als Talbot verkocht. De Talbot Tagora die we hier dankzij Arno Lommers voor ons hebben, is ook zo’n erfenis van Chrysler Europe, al werd deze van meet af aan als Talbot verkocht. PSA nam de boel nog over voordat de auto klaar was en het lot van de grote sedan hing even aan een zijden draadje. Uiteindelijk besloot PSA om hem toch maar als Talbot in productie te nemen, omdat er al veel geld in was gestoken.
De Tagora was nogal een opvallende verschijning tussen zijn concerngenoten Peugeots 505 en 604 en vooral de Citroën CX. Hij was in het Verenigd Koninkrijk op papier gezet en was mede door bemoeienis van het Amerikaanse Chrysler-management nogal behoudend gelijnd. Onder leiding van Peugeot bleef het ontwerp vrijwel onaangetast, al werd de neus wel wat verlengd om de PRV-V6 erin te krijgen. Ook kreeg de Tagora behalve dat blok nog enkele andere technische zaken van zijn Peugeot-neven mee, zoals de voorophanging en achteras van de 505. Dat laatste leidde ertoe dat de Tagora aan de achterkant wat royaal over zijn wielen heen hing, omdat de achteras van de 505 wat minder breed was dan wat er vooraf voor de Tagora bedacht was.
Talbot Tagora.
De Tagora werd, zoals je inmiddels al wel doorhebt, een beetje een allegaartje van ideeën en onderdelen, ondergebracht onder een merknaam die de Europese consument toen ook al niet zo heel veel meer zei. Het resultaat laat zich raden: de mensen stonden er niet bepaald voor in de rij. Het duurde dan ook nog geen drie jaar, of de Tagora was na zo’n 20.000 gebouwde exemplaren alweer van de markt. Het zou daarmee een relatieve zeldzaamheid blijven en zeker dik 40 jaar later is het bijzonder om zo op straat nog een Tagora aan te treffen. Dit exemplaar is in 2008 deze kant op gehaald en is sinds 2015 bij zijn tweede Nederlandse eigenaar. Hij heeft de 2.2 viercilinder van zijn voorganger Chrysler 180 in zijn neus. Dat is in de Tagora de basismotor. Een enigszins bescheiden Tagora dus, die bovendien hier en daar niet op zijn netst is. We vergeven het hem met liefde. Zo’n Tagora is hoe dan ook een bijzondere verschijning in het hedendaagse straatbeeld!
