Sandro Favre komt vandaag naar de rollenbank van Beek Auto Racing en heeft zijn vader Frans mee. Dat is hartstikke logisch. “Mijn eerste kilometers in een auto waren op de achterbank van een Alfa Romeo Giulia uit 1967”, vertelt Sandro. “Een klassieke Alfa van mijn vader Frans. Nu rijd ik zelf een Giulia, hoe gaaf is dat”, glundert hij. Dat is zonder meer gaaf, want de Giulia ziet er krachtig en voornaam uit: fraaie wielen, goede proporties, fijne lijnen en een sterk, bijna agressief front. Dit is gewoon een mooie, geslaagde D-segmenter. Sandro verzorgt zijn Giulia goed. Er komen alleen A-merk-banden onder en nadat hij hem had gekocht, gingen er nieuwe schijven en blokken op en allemaal verse vloeistoffen in.
Alfa moet mooi zijn en goed rijden
Frans en Sandro Favre zijn de eersten om de beperkingen van Alfa Romeo’s te erkennen. “Hoofdzaak bij Italianen is dat een auto mooi moet zijn en de wegligging optimaal”, vertelt Frans. “Daarop ligt dus de nadruk, niet per se op het comfort of hoeveel koffers je kunt meenemen”, aldus senior. Hij voegt daaraan toe dat hij het zo leuk vindt dat Italianen overal ‘een feestje’ van maken. “Ik kom er vaak in de vakanties en het zit gewoon in de mensen en in de cultuur. Een kopje koffie, eten, het landschap, het weer, ik vind het allemaal prachtig.”
Standaard 2.0T met 280 pk
De geschiedenis van de Giulia is al even prachtig. Deze generatie Giulia ziet in 2015 als Giulia 952 het licht. Hij is bedoeld als opvolger van de 159, die in 2011 al van de markt is verdwenen. De Giulia onderscheidt zich met zijn achterwielaandrijving en een puike gewichtsverdeling. De 2,0-liter turbomotor van Sandro met een vermogen van 200 pk is de basis van het leveringsprogramma. Daarnaast komt er een variant van 280 pk. In 2020 komen de Giulia GTA en GTAM op de markt met 540 pk. De dieselmotor is altijd de 2,2-liter MultiJet II van 136 tot 210 pk.
Eigenaar Sandro denkt iets van 320 pk
Sandro is bijkans lyrisch. “Alles aan deze Giulia klopt en elk detail is zo ontworpen dat het fijn is om naar te kijken”, zegt hij. Uiteraard is het rijgedrag dik voor elkaar. “Het viel mij op hoe gretig de auto een bocht aanvalt als je instuurt!”, zegt hij erover. Deze flinke middenklasser is in zijn ogen nog best praktisch én snel. “Je hebt écht veel reserve als je onderweg bent. Je voelt zeer zeker dat de auto meer heeft dan zijn standaard 200 pk. Het zou iets moeten zijn van 320 pk. Het maakt me niet veel uit hoor, ik heb sowieso een lekker snelle auto.”
Daar houdt Sandro van, die in het bezit is van een racelicentie en een kart. Hij werkt als teamleider receptie/werkplaats bij een dealerbedrijf, maar heeft daarnaast inmiddels zijn eigen onderneming van de grond getild: de in- en verkoop van auto’s.
Rollenbankchef Ghisbert van Ginhoven geniet van de zitpositie in de Giulia en is zeer te spreken over de performance van de Alfa Romeo. Sandro is toch blij verrast dat zijn droomauto nog beter presteert dan verwacht. Met vlag en wimpel haalt hij de eindstreep met fraaie cijfers. Kortom, louter blije gezichten!
