Kijk vervolgens even rechts van de grafiek. Daar wordt een restbereik van 413 kilometer voorspeld, en wel na 232 kilometer non-stop van Groningen naar Den Haag. Je zou in overeenstemming met de fabrieksopgave dus ruim 600 kilometer op één lading moeten kunnen rijden. Voor een sedan met een niet-excessieve 75 kWh-batterij is het waanzinnig.
Oké, op de terugweg liep het verbruik iets op. Het werd drukker, ik had tegenwind, het begon te regenen, ik ging opgefokter rijden. Maar je rekent auto’s net als grote mensen uit respect af op hun grootste daden. Dit is by far de zuinigste EV die ik ooit reed. Terwijl het geen kleine jongen is, en met ruim 1.800 kilo leeggewicht ook niet de lichtste.
Dat Musk zuinige auto’s maakt hoef je mij niet te vertellen. Maar dertien kWh per 100 km had ik voor 232 kilometer snelweg ook al spectaculair gevonden. Nooit heb ik gezegd dat iets mijn stoutste verwachtingen overtrof. Nu kan het.
Ik ging niet eens tot het gaatje.
Van Groningen naar Amsterdam reed ik 100, 110. De muziek stond luid aan. Toen de zon doorkwam schakelde ik de airco in, want het wordt vrij snel warm onder zo’n glazen dak. Ik was absoluut niet voornemens een record te vestigen. Tot ik ter hoogte van Amsterdam het gemiddelde verbruik nog steeds zag dalen. Toen dacht ik: hier zou weleens een wonder kunnen plaatsvinden. Daarna hield ik tot Den Haag strak honderd aan.
Akkoord, de omstandigheden zaten mee. Wind in de rug, rustig verkeer, geen regen. Op de Ring Amsterdam daalt de gemiddelde snelheid door de relatieve drukte snel naar 90, dat scheelt. Maar ik heb niemand opgehouden en ben nergens achter vrachtwagens gaan hangen.
Tien punt zeven. Wat betekent dat? Dat een Model 3 niet een beetje, maar absurd veel zuiniger is dan alle concurrenten bij elkaar. Dat Tesla qua efficiency nog steeds een angstig grote voorsprong heeft op iedereen. Mijn kleine, zeshonderd kilo lichtere BMW’tje komt ternauwernood onder de vijftien; voor de gemiddelde VW ID3, behalve voor de versie met de kleinste accu, wordt dat eveneens een hele opgave. In je elektrische Kona of Kia EV6 ben je tevreden met zestien, zeventien. Bij grote elektrische SUV’s kijk je niet op van verbruikscijfers tussen de 21 en 25 kWh/100 km. Met de Porsche Taycan kwam ik niet onder de 26.
Dan heb je het natuurlijk wel over een Porsche, hoor ik u zeggen. Nou, het gekke is dat deze Model 3 vermogenstechnisch in dezelfde divisie speelt. Ik reed de Long Range met vierwielaandrijving en iets van 440 pk, onwaarschijnlijk snel. Het inmiddels volstrekt anoniem geworden leaseding trekt in 4,4 seconden op van nul naar honderd. Bij een sprint zal het de grote broer uit Zuffenhausen onrustbarend op de hielen zitten. Die van wel meer Tesla’s te vrezen heeft. In de Model S Plaid, die met 1020 pk alle Porsches overtreft, haalde ik trouwens 19,7 kWh op honderd kilometer. Dat is ongeveer het niveau van een niet al te poezelig gereden mid-size SUV uit Wolfsburg.
Tien punt zeven. Hoe moet de lichtere, eenmotorige versie van de Model 3 dan wel niet scoren? Laat ik de vraag dan maar meteen hier neerleggen. Die auto zou op lange ritten makkelijk onder de 10 moeten kunnen zakken. Iemand onder mijn record gedoken met een instap-Tesla?
Wat maakt verbruik nou uit zolang je groene stroom tapt? Nou, dat stroom steeds duurder wordt en energie schaars goed is. Dus als jouw ingenieurs een auto 50 procent zuiniger laten lopen dan haast iedereen ben je in deze business koning. Wat op Musk ook valt aan te merken, ere wie ere toekomt.
